Wskaźniki powodzenia przeszczepu narządów uległy przez lata znaczącej
poprawie, lecz użycie immunosupresantów wiąże się ze znaczącymi
działaniami niepożądanymi. Na przykład, długoterminowe przyjmowanie
immunosupresantów w przypadku zagrażającej życiu chorobie nerek w
ostatnim stadium może prowadzić do przewlekłej niewydolności przeszczepu
nerki, infekcji i nowotworów.
Uczestnicy finansowanego przez UE projektu
THE ONE STUDY (A unified approach to evaluating cellular immunotherapy in solid organ transplantation) przeprowadzą badania kliniczne mające stwierdzić, czy użycie regulatorowych komórek immunologicznych u pacjentów po przeszczepie narządów może zmniejszyć zapotrzebowanie na leki immunosupresyjne. W tym kontekście zespoły uczestniczące w projekcie pracowały nad rejestracją kilku produktów opartych na komórkach regulatorowych, powstałych w warunkach dobrej praktyki wytwarzania, i przetestują je w skoordynowanym badaniu klinicznym.
Jak dotąd, do badań odniesienia włączono 70 pacjentów z przeszczepem nerki od żywego dawcy i poddano ich standardowemu leczeniu immunosupresyjnemu. Badanie terapii komórkowej jest wspólnym przedsięwzięciem europejskim i obejmuje podawanie regulatorowych limfocytów T, komórek dendrytycznych lub monocytów w zwiększających się dawkach u pacjentów poddanych przeszczepowi. Trwające prace będą również dotyczyły wspólnych i unikalnych mechanizmów działania hamującego w różnych populacjach komórek regulatorowych.
W celu śledzenia drogi i okresu trwania wstrzykniętych komórek, członkowie konsorcjum stworzyli innowacyjną technologię spektrometrii mas sprzężonej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie poprzez ablację laserową w połączeniu ze znakowaniem złotem i gadolinem. Jak dotąd, przetestowano niniejszą metodę tylko na poziomie przedklinicznym na modelach zwierzęcych.
Wyniki projektu THE ONE STUDY powinny dostarczyć terapii komórkowych, które wyraźnie polepszą wyniki przeszczepów i zmniejszą związane z tym koszty służby zdrowia. Zdobyta wiedza dotycząca mechanizmu działania każdego z typów komórek pomoże w maksymalizacji korzyści klinicznych z leczenia.
