Zapadalność na DGF obejmuje 40-60% przypadków związanych z wysokim
ryzykiem przeszczepów nerek, w zależności od stanu narządu dawcy, i jest
spowodowana przez immunologiczny zespół poreperfuzyjno-niedokrwienny.
Istnieje potrzeba prowadzenia dializy przez około siedem dni dopóki
narząd nie zacznie funkcjonować. Zwiększa to ryzyko odrzucenia
przeszczepu. W przypadku nerki za aktywację układu immunologicznego
ukierunkowaną na zniszczenie przeszczepionego narządu odpowiada receptor
toll-like 2 (TLR2).
Finansowany przez UE projekt
MABSOT miał na celu przetestowanie nowego przeciwciała, OPN-305, w zapobieganiu DGF. Naukową podstawą jest przeciwdziałanie uszkodzeniom po przeszczepie różnych narządów, spowodowanym przez TLR2.
Przedkliniczna ewaluacja formuły przeciwciała pozwoliła ustalić maksymalną, niewywołującą działań niepożądanych dawkę u naczelnych niebędących ludźmi. Analiza molekularna molekularnych wzorców uszkodzeń rozpoznawanych przez TLR2 umożliwiła odkrycie, że surowiczy amyloid A (SAA) jest agonistą TLR2. Prace trwające już po zakończeniu projektu określą rolę SAA jako czynnika powodującego zespół poreperfuzyjno-niedokrwienny.
Ważna część badania MABSOT obejmuje identyfikację nowych wczesnych biomarkerów uszkodzeń nerek. Badania mikromacierzowe w modelu przeszczepu nerki u myszy doprowadziły do identyfikacji 20 szczególnie interesujących genów, które są odmiennie regulowane w ciągu 6 godzin po przeszczepie. Analiza metodami qPCR oraz ELISA potwierdziła dwa wczesne biomarkery uszkodzenia nerek, SPP-1 oraz TIMP-1. Wymagają one jeszcze walidacji w ludzkich próbkach przeszczepów.
Ukończono badanie kliniczne fazy I z użyciem OPN-305 na zdrowych ochotnikach, wykazując bezpieczeństwo i tolerowalność podawania przeciwciała. Badanie fazy II u pacjentów z przeszczepem nerek jest obecnie w toku. W początkowym badaniu ustalono dawki OPN-305. Ukończono rekrutację pacjentów do leczenia w części A. Zainicjowano cześć B.
Podsumowując, prace MABSOT wyjaśniające mechanizm DGF wraz z odkryciem klinicznie istotnych markerów wczesnego uszkodzenia nerek przyczynią się do lepszej diagnozy DGF. Przygotowanie OPN-305 do badań klinicznych jest ważnym etapem na drodze do poprawy sytuacji pacjentów z DGF po przeszczepie i zwiększeniu ich długości życia. Przeciwdziałanie uszkodzeniu wywołanemu przez TLR2 może znaleźć zastosowanie w leczeniu podobnych uszkodzeń po przeszczepie innych narządów litych.
