dlapacjenta.info

Jak otyłość matek wpływa na potomstwo

Wyjaśnienie wpływu otyłości matek na zdrowie potomstwa może polepszyć zdrowie ogólne populacji europejskiej. Naukowcy europejscy ustalili, które czynniki na wczesnym etapie rozwoju determinują nasze zdrowie i przebieg starzenia.

Otyłość stała się głównym problemem zdrowotnym w UE. Ponad 30% kobiet w wieku reprodukcyjnym cierpi na nadwagę, a 20% na otyłość. Potomstwo otyłych matek jest narażone na zaburzenia poziomu insuliny w związku z insulinoopornością matek.

Dodatkowe dowody pokazują, że łożysko otyłych matek wydziela większe ilość molekuł prozapalnych. W połączeniu z patologicznym narażeniem na glikokortykoidy, potomstwo może charakteryzować się większa masą urodzeniową i cierpieć na podwyższone ciśnienie tętnicze.

Uczestnicy finansowanego przez UE projektu DORIAN (Developmental origins of healthy and unhealthy ageing: The role of maternal obesity) pogłębili wiedzę o podstawowych, wczesnych mechanizmach rozwojowych, które wpływają na zdrowie w ciągu całego życia.

Analizy epidemiologiczne istniejących kohort urodzeniowych jak dotąd wskazywały na związek między wskaźnikiem masy ciała (BMI) u matki i u potomstwa, jak również ryzykiem cukrzycy. Co interesujące związek ten występował częściej u dzieci płci żeńskiej niż męskiej. Z drugiej strony dzieci płci męskiej o niskiej masie urodzeniowej, których matki były otyłe, wykazywały wyższe ryzyko rozwoju choroby sercowo-naczyniowej.

Wyniki sugerują, że otyłość matek wywiera szkodliwy wpływ zarówno na samą matkę jak i dziecko, pod względem zachowania, metabolizmu oraz profilu neuroendokrynnego w wieku dorosłym i podeszłym. Badacze obserwowali również oddziaływania środowiska genetycznego obejmujące metylację DNA oraz jego starzenie. Odkryto, że wiele genów ulega odmiennej metylacji u noworodków matek otyłych w porównaniu z noworodkami matek szczupłych. Co więcej wyższe BMI matki przy jednoczesnym nadmiernym nabraniu masy podczas ciąży skutkowało krótszymi telomerami u potomstwa, co zaobserwowano zarówno przy urodzeniu jak i u osób dorosłych.

Kolejnym skutkiem ubocznym otyłości ciążowej w modelach nieklinicznych była aktywacja odpowiedzi stresu glikokortykoidowego, zmniejszająca odpowiedź immunologiczną u dorosłego potomstwa. Naukowcy z projektu DORIAN zidentyfikowali jeden cel terapeutyczny, pozwalający uniknąć tej odpowiedzi stresowej — gen odpowiedzi glikokortykoidowej FKBP51.

Badacze z projektu DORIAN podkreślają korzyści płynące z ćwiczeń fizycznych u dorosłego potomstwa otyłych matek, jako że ma ono niższe predyspozycje do uczestnictwa w aktywności fizycznej.

Artykuły prasowe pozwoliły spopularyzować wyniki projektu wśród odbiorców końcowych. Dzięki zainteresowaniu mediów wyniki projektu DORIAN będą mogły zwiększyć świadomość władz odpowiedzialnych za służbę zdrowia i opinii publicznej.

data ostatniej modyfikacji: 2015-11-27 11:24:23


Polityka Prywatności